اخلاق و تأثیر آن بر اثربخشی آموزش مهندسی در منابع انسانی دانشی

امروزه، یکی از چالشهای اساسی سازمانها بهبود اثربخشی آموزش مهندسی در منابع انسانی دانشی است. بدون تردید، فرایند اثربخشی آموزش مهندسی در منابع انسانی دانشی نیز نتیجه تعامل و ترکیب عوامل گوناگونی است. از آنجایی که اثربخشی آموزش مهندسی در منابع انسانی دانشی مقوله¬ای انتزاعی نیست و لزوماً باید جنبه کاربردی داشته باشد، مدیریت سازمان نقش بسزایی در فراهم آوردن زمینه مناسب به منظور نهادینه کردن و ارتقای آن خواهد داشت و از این منظر، مشارکت منابع انسانی دانشی دارای اهمیت ویژه¬ای است. در این مقاله سعی بر آن است تا اولاً عوامل اخلاقی تأثیر گذار بر اثربخشی آموزش مهندسی در منابع انسانی دانشی از ادبیات تحقیق شناسایی و به طور مناسب طبقه بندی شوند، ثانیاً، اثربخشی آموزش مهندسی در منابع انسانی دانشی با استفاده از فرایند تحلیل شبکه¬ای مورد تحلیل و بررسی قرار گیرد و در نهایت، استراتژیهای مناسب بهبود اثربخشی آموزش مهندسی در منابع انسانی دانشی ارائه شود. روش مذکور در شرکت ایرانسل مورد آزمایش و ارزیابی و با استفاده از روشهای اعتبارسنجی ساختاری بررسی می شود.